اصلاح الکترود خمیرکربن با نانو ذرات sio2 و کاربرد آن به عنوان زیست حسگر الکتروشیمیایی در بررسی برهم کنش ساختار dna -i-motif با تاموکسیفن و اندازه گیری الکتروشیمیایی آن

رشته غنی از سیتوزین قادر است ساختار i-motif dna را تشکیل دهد. مطالعات نشان داده است که با پایدار کردن این ساختار می توان از تشکیل ساختار دو رشته ای و در نتیجه طویل شدن طول تلومرها جلوگیری کرد. داروی تاموکسیفن یک عامل هورمونی ضد استروژن برای درمان سرطان سینه می باشد که برای مدت زیادی به منظور درمان سرطان سینه به کار می رود. در این تحقیق در مرحله اول امکان اندازه گیری الکتروشیمیایی داروی تاموکسیفن سیترات در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانو ذرات 2sio به کمک ولتامتری پالس تفاضلی و ولتامتری چرخه ای مورد مطالعه قرار گرفت و سنجش مقدار تاموکسیفن در نمونه حقیقی به کمک روش افزایش استاندارد صورت پذیرفت. در مرحله دوم، با طراحی زیست حسگرهایی بر مبنای ساختار i-motif، برهمکنش این ساختار با داروی ضد سرطان تاموکسیفن سیترات، مورد بررسی قرار گرفت. زیست حسگر الکتروشیمیایی از طریق اصلاح الکترود خمیر کربن (cpe) با نانوذرات 2 sioو –l سیستئین سپس تثبیت ساختار i-motif dna بر روی سطح تهیه شد و برای بررسی برهم کنش این ساختار با داروی تاموکسیفن به کار گرفته شد. پایداری ساختار i-motif ، یک استراتژی خوب برای درمان سرطان است، چون می تواند از واکنش تلومراز در سلول سرطانی جلوگیری کند. برهم کنش بینi-motif dnaو دارو تاموکسیفن، در بافر فسفات m 1/0(pbs) و محلول3[fe (cn)6]- از طریق ولتامتری چرخه ای (cv) و روش ولتامتری موج مربعی (swv) مورد مطالعه قرار گرفت. دماغه اکسایشی تاموکسیفن بعد از تثبیتdna i-motif روی سطح الکترود به دلیل برهم کنشdna i-motif و تاموکسیفن مشاهده شد و با افزایش غلظت داروی تاموکسیفن، سیگنال افزایش می یابد. از روش طیف بینی دورنگ نمایی دورانی (cd) برای بدست آوردن اطلاعاتی در مورد نحوه شکل گیری ساختار و برهم کنش لیگاند با این ساختار مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که این ساختار در ph حدود 5/4 ساخته شده، ولی پایداری آن با افزایشph محیط کاهش می یابد. حد تشخیص کاوشگر تثبیت شده بر سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده بر مبنای سه برابر انحراف استاندارد برابرm ? 06/0 تعیین شد.